Teksty

1. Redakcja „Kroniki Zamkowej” przyjmuje do druku artykuły i rozprawy naukowe oraz edycje źródeł. Teksty powinny być oryginalne, niepublikowane wcześniej, przekazane w wersji elektronicznej w formacie: doc. bądź docx.
2. Objętość artykułu powinna wynosić do 30 stron znormalizowanych (55 tys. znaków, licząc ze spacjami, przypisami i bibliografią).
3. Struktura wewnętrzna artykułu:
   a) imię i nazwisko autora
   b) afiliacja (miejsce pracy naukowej, ew. miejscowość)
   c) tytuł artykułu
   d) numer ORCID
   e) treść artykułu
   f) bibliografia
   g) słowa kluczowe w języku angielskim lub ew. polskim
   h) streszczenie w języku angielskim lub ew. polskim – 1000–1800 znaków
   i) nota o autorze – 300–500 znaków (w tym miejsce pracy i adres e-mail, zainteresowania badawcze)

Ilustracje

1. Maksymalnie 10 ponumerowanych ilustracji (format: TiFF lub JPG, rozdzielczość 300 dpi).
2. Podpisy do ilustracji według schematu: autor dzieła, nazwa lub tytuł, datowanie, właściciel obiektu, imię i nazwisko fotografa lub instytucji mającej prawa autorskie do fotografii (przy reprodukcjach – adres bibliograficzny publikacji).
3. Autor powinien dostarczyć ilustracje wraz z pisemną zgodą właściciela zdjęcia lub autora fotografii na ich publikację w „Kronice Zamkowej”.
4. W tekście artykułu należy umieścić odnośniki do ilustracji, np.: (il. 1).
   

Przypisy

1. Stosujemy zapisy: ibidem, idem, eadem, op.cit. (nie: tamże, dz.cyt. itp.), w: (nie: [w:]), red., zob. (nie: por., patrz), tłum. (nie: tł., przeł.), s. (nie: str., ss.). Tytuły publikacji kursywą, tytuły czasopism w cudzysłowie. Np.:

¹ H. Osiecka-Samsonowicz, Agostino Locci (1601–po 1660): scenograf i architekt na dworze królewskim w Polsce, Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2003, s. 13.

² Idem, Inny tytuł, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1990, s. 15.

³ Ibidem, s. 34.

⁴ J. Słowacki, Wybrane utwory, w: J. Kowalski, Dzieła romantyków, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Naukowe, 1977, s. 13–20.

⁵ Książka o Juliuszu Słowackim, red. A. Kowalski, Warszawa: Polski Instytut Wydawniczy, 1967, s. 45.

⁶ Słowacki, op.cit., s. 19.

⁷ Książka o Juliuszu…, s. 56.

⁸ Mickiewicz, Dzieła…, s. 17.

⁹ J. Kowalski, Parę zdań o Mickiewiczu, „Przegląd Historyczny”, t. 34, 2001, nr 8, s. 5.

Materiały archiwalne:
nazwa archiwum, nazwa zespołu lub zbioru, sygnatura, tytuł dokumentu lub teczki, datowanie, strona lub karta (jeśli jest). Jeżeli dana instytucja lub archiwum powtarza się w przypisach kilkakrotnie – stosujemy skróty. Np.:

¹ Archiwum Główne Akt Dawnych (dalej: AGAD), Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych (dalej: KRSW), sygn. 6454, Pismo sekretarza stanu przy Radzie Administracyjnej do Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, 10 IX 1861 r.

Jeśli kolejne przypisy odsyłają do tej samej instytucji, dajemy ibidem.

Strona internetowa:
tytuł strony, adres strony, data dostępu

Reviews in History, http://www.history.ac.uk/reviews/review/2034 (data dostępu: 14 XII 2020 r.).

Informację o tym, że są to materiały konferencyjne, dajemy, gdy pojawia się ona w tytule; gdy w podtytule –pomijamy.

Katalogi wystaw

Katalogi wystaw zapisujemy według wzoru:

1. Autorskie: Autor (autorzy) / tytuł / kat. wyst. / miejsce pokazywania wystawy – muzeum, miasto / miejsce wydania [w brzmieniu oryginalnym] / wydawnictwo / data wydania / strona albo kat. nr albo ilustracje
   • K. Połujan, Nabytki Fundacji Teresy Sahakian 2007–2017, kat. wyst., Zamek Królewski w Warszawie – Muzeum, Warszawa: Zamek Królewski w Warszawie, 2017, s. 38 albo nr kat. 9 (opr. A. Badach).
2. Zbiorowe: Tytuł wystawy / redaktor (redaktorzy) / kat. wyst. / miejsce pokazywania wystawy – muzeum, miasto / miejsce wydania [w brzmieniu oryginalnym] / wydawnictwo / data wydania / strona albo kat. nr albo ilustracje
   • Bernardo Bellotto. On the 300th Anniversary of the Painter’s Birth, red. A. Badach, M. Królikiewicz, The Royal Castle in Warsaw – Museum, Warszawa: Zamek Królewski w Warszawie, 2022, s. 115–117 albo nr kat. 1 (opr. L. Treves).

Bibliografia

Bibliografia powinna zawierać wszystkie publikacje i źródła bezpośrednio wykorzystane przez autora w tekście. Oddzielnie zamieszczamy spis źródeł (rękopiśmienne i drukowane), oddzielnie opracowania. Stosujemy porządek alfabetyczny, także w odniesieniu do tytułów.

Np.:

Bialic M., Moda angielska na obrazach Canaletta z okresu polskiego 1768–1780, „Kronika Zamkowa. Roczniki”, 2016, nr 3 (69), s. 179–201.

Bialic M., Moda angielska w drugiej połowy XVIII wieku w świetle ikonografii tego okresu, „Wiek Oświecenia”, t. 24, 2008, s. 71–99.

W przypisach i bibliografii nie uwzględniamy nazwy serii.

Zapisy

1. Stosujemy skróty typu: XIX-wieczny, r. (rok), w. (wiek), 1. połowa, zob., zob. także, ok., m.in.
2. Cytaty w jęz. polskim – w cudzysłowie, obcojęzyczne – kursywą.
3. W wypadku słowiańskich alfabetów cyrylickich w cytatach i opisach bibliograficznych stosujemy transliterację.
4. Promujemy pisownię wyrazów zgodną z Wielkim słownikiem ortograficznym PWN i Wielkim słownikiem poprawnej polszczyzny PWN
5. Liczebniki od 1–9 zapisujemy słowem, reszta cyfrą; miesiące – w tekście głównym pełne nazwy (11 listopada 1918 r.), w przypisach – rzymskie (18 III 1921 r.), a w tekście w datach wtrąconych w nawiasach stosujemy zapis skrótowy obowiązujący
   w przypisach.
   

Edycja źródeł

Przy przygotowaniu edycji źródłowych należy zastosować się doInstrukcji wydawniczej dla średniowiecznych źródeł historycznych (Kraków 1925) oraz Instrukcji wydawniczej dla źródeł historycznych od XVI do połowy XIX wieku (Wrocław 1953).

Podsumowanie

1. Redakcja zastrzega sobie prawo zwracania autorom tekstów opracowanych bez uwzględnienia powyższych zasad, z prośbą o ich uzupełnienie i przeredagowanie.

1. Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzania do artykułów i recenzji zmian formalnych, wynikających z konieczności respektowania zasad edytorskich, kultury języka itp.